خوش بینی هم حدی داره!

بعضی وقتا اینقد تو زندگی خوش بین بودم که دیگه داره حالم از خودم بهم میخوره :(

.

فک کنم تو سالهای زندگی زیادی خوش بین بودم

راستش واسه این بود که شاید همه چی بر وفق مرادم بشه 

به اضافه اینکه...

تربیت پدر و مادر

این طوری بود که همه چی خوبه ، همه چی آرومه و ما چقد خوشحالیم

و

همه آدم ها خوبن

هه ...

متاسفم

که حتی موقعه ایی که خودش ( بابام ) ورشکست شد

داداشای پولدارش

به خودشون زحمت ندادن

حتی یه پول کوچیک بهش بدن تا حداقل 

تا با ماشین که تو آژانس و خیابون مسافرکشی میکنه

حداقل قسط ماشین نده 

:(

حیون به حیون کمک میکنه

.

.

.

بسه دیگه 

چقد خوشبینم آخه

بسه

تو رو خدا

من میخوام آدم خیلی خوبی نباشم ، میشه خدا ، میخوام زلال نباشم

اییییی واییییی

خدا خدا خدا آخه چرا